Seni alabildiğine açık kapılarla beklemek ölüm gibi..
sessiz ve yavaş bir ölüm..
benden ufacık bir telaşla kurtulabildiğini düşünmekse ölümün ne kadar kolay olduğunu yüzüme çarpıyor..
gerçek olmadığına inanmaya çalıştığım aşkın neden hala benimle?
nedensiz,beklentisiz ve karşılıksız sevmek neden onursuz görünüyor?
seni sarsan aşklar yaşadığının farkındayım, beni sarsan da böyle birşey..
uçsuz bucaksız en uzaklaştığım zamanlarda bile aniden içine çekip beni boğan kıyısız bir deniz..
Ve sanırım mutlu olamayacaksın...
bunu dilemiyorum ama bundan eminim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder