Yasamak

Olumsuz bir konuya olumlu baslık attim biliyorum. Yasamla ölüm arasında cok ince bir çizgi vardır ya, ben o sınırın yakınlarında yürüyorum galiba. Yasama sevincim bağlılığım yok. Hayatımda fazla kotu birşey yok ama anlamlı da pek birşey yok! 

Yanı herşeyin anlamını yarattığı etkiyi sonuçlarını iyi-kötü ayırt edebiliyorum yanı aslında nedeni önemli degil ama su ara hic birşey anlamlı gelmiyor. Bir anda derin boşluğa düşebiliyorum. Bir anda hiçbirşeyin önemi kalmıyor. Bununla birlikte bu anlamsızlık hayatimi etkilemiyor, paralelinde yürüyüp gidiyor. 

Hayatımda uçlara hic gitmiyorum oyle bir yerlerde tıkanıp kalıyorum galiba. Bu hafta sonu Bazi duvarları yıktım sanirim gidip belki bilmeden oldu ama surat motoruna bindim yüreğim ağzıma geldi resmen! 

Bütün duvarları yıkmak istiyorum yasamak gerek düşünmeden sanirim. Artık iyi seyler olmalı beni hayata bağlayan seyler. Yoksa tum bütün bu anlamsızlık yasamın ucundan itecek bellide beni.