3 yıl geçmiş kalem oynatmayalı ya da daha modern zamanlara göre parmak oynatmayalı. yıllar gunler aylar haftalar gelip geçerken en şimdiki anlar geride kalıyor bir de bakıyorsun ki hiçbir şey değişmemiş, aynı kalmışsın. belkide aynı kalamamış.
insan çok olduğunu, tek olduğunu sanıyor. oysa ki ne kadar da aciz ne kadar da kayıp. tarihe geçecek hareketlerin içinde yer aldığın yıllardan yanına hiçbir şey kalmıyor, anlık az zamanlık hevesler heyecanlar acılardan başka. kimsesiz kalıyorsun yanında biriktirdiklerinin olması gerekirken. uzun etkileyici sohbetler edebilecek, kahkahalarla gülecek, çılgınlıklar yapacak vs biriyken yalnız kalıyorsun. bu yalnızlığa alışıyorsun, alışmakla da kalmayıp o oluyorsun sen artık osun istesen de başka bir şey değilsin.
